Heer Halewijn P. 166



1.
Heer Halewijn sanc een liedekijn
Al wie dat hoorde wou bi hem sijn (bis)

2.
En dat vernam eens conincs kint
Die van haer ouders so werd bemint (bis)

3.
Si ginc al voor haer vader staen:
‘Och vader, mag ic naer Halewijn gaen?’ (bis)

4.
‘O neen, mijn dochter, neen gi niet!
Die derwaert gaen en keeren niet.’ (bis)

5.
Si ging al voor haer moeder staen:
‘Och moeder, mag ic naer Halewijn gaen?’ (bis)

6.
‘O neen, mijn dochter, neen gi niet;
Die derwaert gaen en keeren niet.’ (bis)

7.
Si ginc al voor haer suster staen:
‘Och suster, mag ic naer Halewijn gaen?’ (bis)

8.
‘Och neen, mijn suster, neen gi niet:
Die derwaert gaen en keeren niet.’ (bis)

9.
Si ginc al voor haer broeder staen:
‘Och broeder, mag ic naer Halewijn gaen?’ (bis)

10.
‘'t Is mi al eens waer dat gi gaet,
Als gi u eer maer wel bewaert
En gi u kroon maer recht en draegt.’

11.
Si is al op haer kamer gegaen
Si deet haer besten kleedren aen. (bis)

12.
Wat deet si aen haren lijve?
Een hemdeken fijnder als zijde. (bis)

13.
Wat deet si aen haer schoon korslijf?
Van gouden banden stond het stijf. (bis)

14.
Wat deet si aen haren rooden roc?
Van steke tot steke een gouden cnop. (bis)

15.
Wat deet si aen haren keirle?
Van steke tot steke een peirle. (bis)

16.
Wat deet si aen haer schoon blond hair?
Een croone van goude en die woeg swaer. (bis)

17.
Si ging al in haers vaders stal
En koos daer tbesten ros van al. (bis)

18.
Si sette haer schrijlings op het ros
Al singend en klingend reed si door tbosch. (bis)

19.
Als si te midden tbosch mocht sijn
Daer vont si mijn heer Halewijn. (bis)

20.
‘Gegroet’ seide hi en quam tot haer,
‘Gegroet, schoon maegt, bruin oogen claer!’ (bis)

21.
Si reden met elkander voort,
En op den wech viel menich woort. (bis)

22.
Si quamen al bi een galgen veld
Daer aen hinc menich vrouwenbeeld. (bis)

23.
Heer Halewijn heeft alsdan geseid:
‘Mits gi de schoonste maget sijt
Soo kiest u dood, het is nu tijd.’

24.
- ‘Wel, als ik dan hier kiesen sal
Soo kies ic tsweert noch boven al.' (bis)

25.
'Maer trect eerst uit u opperst kleet,
Want maegdenbloet dat spreit soo breet
Soot u bespreide dat ware mi leet.’

26.
En eer sijn kleet getogen was
Sijn hooft al voor sijn voeten lach,
Sijn tong noch deze woorden sprac:

27.
‘Gaet ginder daer in het koren
En blaest daer op mijnen horen,
Dat alle mijn vrienden dat hooren!’

28.
- ‘Al in dat coren en gaen ic niet;
Op uw horen en blaes ic niet.
Moordenaers raet en doen ic niet.'

29.
- ‘Gaet ginder dan onder de galge
En neemt daer een potje met zalve,
En strijct dat aen mijn rooden hals.’

30.
- ‘Al onder de galge en gaen ic niet,
U rooden hals en strijk ic niet
Moordenaers raet en doen ic niet.’

31.
Si nam dat hooft al bi den haire
En waschtet in een bronne clare. (bis)

32.
Si sette haer schrijlings op haer ros,
Al singend en clingend reet si door tbosch. (bis)

33.
En toen si was ter halver baen
Quam Halewijns moeder daer gegaen:
‘Schoon maegt, saegt gi mijn soon niet gaen?’

34.
- ‘U soon, heer Halewijn, is gaen jagen,
Gi en siet hem weer u levens dagen.' (bis)

35.
'U soon, heer Halewijn, is dood,
Ic heb sijn hooft in mijnen schoot,
Van bloet is mijne voorschoot root.'

36.
En toen si aen de poorte quam
Si blaesde den horen als een man. (bis)

37.
En als haer vader dat vernam
Tverheugde hem dat si weder quam. (bis)

38.
Daer werd gehouden een banket,
Dat hooft werd op de tafel geset. (bis)