1.
Ic wil van den kaerle singhen
Al met sinen langen baert
Hine laet ghenen ruter hem dwinghen
Ontembaer so is hi vanaert
Ende of sine cleeder ontnaeit sijn
Sin hooft mit een hoetkin ghecapt
Ende mach sin caproen ooc verdraeit sijn
Sin scoen ende cousen ghelapt

R.
Al eti maer wronghelen, caes ende broot
Al slaepti up stro ende cruut
Vri alset veulen, en kenti gheen noot
Ende lacht die ruters uut

2.
Hi esser een vriman gheboren
Ter see, upt velt of int bosch
Waerom sou gheen plek hem behoren,
Gheen plek vor een paert oft een os?
Die ruter heeft alles ghenomen
Men loopet, als hi ghebiet
Bi dunen, bi vlacten, bi stromen
Dat en doet die kaerel niet!

3.
Hine wert niet den ruter een slave
Ter kermesse blifdi gaen
Met ghespen, knijf ende stave
Sin wijf met een mantelkin aen
Daer pijpen die cornemusen
Daer springhen ende dansen si ront
Daer swieren si lanx die husen
Daer singhen suut luder mont:

R.
"Al etic maer wronghelen, caes ende broot
Al slaepic up stro ende cruut
Vri alset veulen en kenic gheen noot
Ende lach die ruters uut"

4.
Sin wijf is een vroudighe daerne
Hi ploeght, ende si, si spint
Hi cust ende blust se so gaerne
So winnen si kint up kint
Ter kermesse drinken si wine
Want wine verhoghet verstant
Nu esser die waerelt de sine
Met steden, casteel ende lant

5.
Si willen den kaerel doen greinsen
Al dravende over ’tvelt
Hi es coener dan si wael peinsen
Hine bevet voor gheen ghewelt
Si willen hem sleepen ende hangen
Te lanc es haer sin baert
O ruter, als hi u moet vanghen
Wi weter hoe ghi dan vaert!