't Vliegerke P. 398
1.
’k Ben nie al te zot van ’t spel
Moar ’k vange gere musschen
Marblen, toppen kan ik wel
Moar doarin ben ik nie fel
’k Zie tegenwoordig overal
En uuk al in mijn stroatse
Jongens schuppen op nen bal
Moar 'k spele ’t liefst van al
R.
Mee mijne vlieger en zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve moar klèwe op mijn gemak
’k Hè nog drij bollekes in mijne zak
2.
Mietse van de koolmarsjang
Een meiske uit mijn stroatse
Keurde mijne cerf-volant
En z' had er ’t handje van
Want zuu rap alsof de wind
Was z' oan ’t spelen mee mijn klèwe
En ze zei: ’t es ’t spele weert
Want hij hee ne goeie steert
R.
Ja, mijne vlieger en zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve moar klèwe, op mijn gemak
’k Hè nog twie bollekes in mijne zak
3.
Tseef liet zijne vlieger op
Van tsoepe, tsoepe, tsoepe
Maar hij stuikt op zijne kop
En muile dat hij trok
Zijn spankoorde was veel te kort
En mee zijn tsietse klèwe
En doarbij was zijne steert
Geen sjieke toebak weert
R.
Moar mijne vlieger mee zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve maar klèwe, op mijn gemak
’k Hè nog een bollekes in mijne zak
4.
Loast op het Sint-Denijsplein
Mijne vlieger was aan ’t zweven
Der kwam een wijf, een groot venijn
En ze zei: da mag nie zijn!
Hij hangt te veel in mijne weg
Ze begost eraan te sleuren
En op ien twie drij pardaf,
De kuurde schoot eraf
R.
Hij was goan vliegen, al mee de wind
’k Stonde te schriemen, ’k was moar een kind
Mijne bol klèwe, die ging ne gang
Dat zal ’k omtèwen mijn leven lang