't Stropke P. 462
Melodie: ''t Vliegerke'
1.
’k Ben nie al te zot van ’t spel, moar ’k vange gere musschen
Marblen, toppen kan ik wel, moar doarin ben ik nie fel
’k Zie tegenwoordig overal, en uuk al in mijn stroatse
Jongens schuppen op nen bal, moar 'k spele ’t liefst van al
R.
Mee mijne vlieger en zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve moar klèwe op mijn gemak
’k Hè nog drij bollekes in mijne zak
2.
Mietse van de koolmarsjang, een meiske uit mijn stroatse
Keurde mijne cerf-volant, en z' had er ’t handje van
Want zuu rap alsof de wind was z' oan ’t spelen mee mijn klèwe
En ze zei: ’t es ’t spele weert, want hij hee ne goeie steert
R.
Ja, mijne vlieger en zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve moar klèwe, op mijn gemak
’k Hè nog twie bollekes in mijne zak
3.
Tseef liet zijne vlieger op van tsoepe, tsoepe, tsoepe
Maar hij stuikt op zijne kop, en muile dat hij trok
Zijn spankoorde was veel te kort en mee zijn tsietse klèwe
En doarbij was zijne steert geen sjieke toebak weert
R.
Moar mijne vlieger mee zijne steert
Hij gaat omhuuge, ’t es ’t ziene weert
’k Geve maar klèwe, op mijn gemak
’k Hè nog een bollekes in mijne zak
4.
Loast op het Sint-Denijsplein, mijne vlieger was aan ’t zweven
Der kwam een wijf, een groot venijn, en ze zei: da mag nie zijn!
Hij hangt te veel in mijne weg, ze begost eraan te sleuren
En op ien twie drij pardaf, de kuurde schoot eraf
R.
Hij was goan vliegen, al mee de wind
’k Stonde te schriemen, ’k was moar een kind
Mijne bol klèwe, die ging ne gang
Dat zal ’k omtèwen mijn leven lang