Cantilena potatoria P. 374



1.
Mihi est propositum in taberna mori
Vinum sit appositum morientis ori
Ut dicant, cum venerint angelorum chori
Deus sit propitius huic potatori
Huic potatori

2.
Poculis accenditur animi lucerna
Cor imbutum nectare volat ad superna
Mihi sapit dulcius vinum in taberna
Quam quod aqua miscuit praesulis pincerna
Praesulis pincerna

3.
Suum cuique proprium dat natura munus
Ego nunquam potui scribere ieiunus
Me ieiunum vincere possit puer unus
Sitim et ieiunium odi tanquam funus
Odi tanquam funus

4.
Unicuique proprium dat natura bonum
Ego versus faciens, vinum bibo bonum
Et quod habent melius dolia cauponum
Tale vinum generat copiam sermonum
Copiam sermonum

5.
Tales versus facio, quale vinum bibo
Nihil possum scribere, nisi sumpto cibo
Nihil valet penitus, quod ieiunus scribo
Nasonem post calices carmine praeibo
Carmine praeibo

6.
Mihi numquam spiritus prophetiae datur
Nisi tunc cum fuerit venter plene satur
Cum in arce cerebri Bacchus dominatur
In me Phoebus irruit ac miranda fatur
Ac miranda fatur